Hoe wordt de prijs aan een laadpaal bepaald?

Elektrisch rijden is vandaag de norm bij heel wat bedrijven. De meeste laadbeurten vinden thuis of op het werk plaats, maar sommige bestuurders hangen hun EV vrij regelmatig aan een openbare lader. Dat geldt met name voor mensen die in het kader van hun job vaak onderweg zijn. En natuurlijk ook voor wie thuis niet de mogelijkheid heeft om de auto in te pluggen.

In tegenstelling tot bij benzine en diesel wordt de prijs voor een laadbeurt niet altijd geafficheerd aan de laadpaal. Dat is in de praktijk ook erg moeilijk. Er zijn immers drie factoren die meespelen in het kostenverhaal:

1. De eigenaar van het laadpunt.
2. De Charge Point Operator (CPO). Dit is de beheerder van het laadpunt.
3. De Mobility Service Provider (MSP). Deze partij geeft de laadpas en/of laadapp uit.

Het basistarief per kWh die je afneemt met je elektrische auto wordt bepaald door de eigenaar van de publieke laadpaal. Dat kan bijvoorbeeld een gemeente zijn, maar ook een nutsbedrijf. Ook kan zo’n laadpunt zich op het terrein van een onderneming bevinden. In dat geval heeft men het over een semi-publiek laadpunt.

Het beheer en het onderhoud van de palen wordt vaak toevertrouwd aan een Charge Point Operator (CPO). Vaak is die ook de eigenaar van de laadpaal. Deze partij moet natuurlijk vergoed worden voor zijn diensten.

De derde partij is de uitgever van de laadpas of app waarmee je de laadsessie kunt betalen, ook wel Mobility Service Provider genoemd. De vergoeding die de MSP vraagt om een laadpaal te kunnen gebruiken, kan enorm variëren. Vaak betaal je per kWh, maar soms is er ook een opstartkost en betaal je ook per minuut dat je auto geconnecteerd is.

De meeste laadpaaloperatoren en laadpasuitgevers hebben onderlinge roamingovereenkomsten, zodat je in theorie met je laadpasje aan het gros van de laadpalen kunt opladen. Dat betekent ook dat er honderden combinaties mogelijk zijn tussen CPO’s en MSP’s, met telkens verschillende roamingkosten, waardoor het moeilijk is om een zicht te krijgen op de prijs die je betaalt.

Gelukkig zijn er wel apps die je daarbij helpen, zoals ChargeMap, a Better Routeplanner, Shell Recharge, PlugShare, enzovoort. De website laadpastop10.nl is dan weer handig om tarieven te gaan vergelijken, zeker als je een abonnement wil afsluiten. Zo’n abonnement kan interessant zijn voor wie erg vaak publiek laadt, en dan vooral aan snelladers.

Eigenlijk is het eenvoudig: je betaalt het minst als de CPO en de MSP dezelfde partij zijn. De laadpaal wordt dus beheerd en opengesteld voor het publiek door één en hetzelfde bedrijf. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Shell Recharge, dat over een groot eigen netwerk beschikt. Als je bij Athlon een elektrische auto bestelt, kun je meteen ook een laadpas van Shell Recharge aanvragen.

In de Shell Recharge-app kun je van tevoren voor elk laadpunt de prijs per kWh zien, evenals kosten per minuut en kosten voor het blokkeren van het laadpunt, indien van toepassing.

Natuurlijk kun je met de Shell Recharge-laadpas ook laden aan laadpunten die niet door Shell Recharge worden beheerd. De kaart in de app toont je de beschikbare laadpunten in de buurt, inclusief de bijbehorende tarieven zodat je ze kunt vergelijken.

Kies je als klant bij Athlon voor een laadoplossing thuis en/of op kantoor? Dan kun je dankzij ons partnership met Eneco een internationale laadpas voor publieke laadpunten gebruiken, waarbij geen roamingkosten worden aangerekend. Hier lees je er alles over: