Polestar 2 of Ford Mustang Mach-e? Athlon testte het uit

“Een sportieve, knusse cross-over met een knap infotainment”. Stef Kennis, Purchase Officer over de Polestar 2.

In een cross-over heb je een hogere zithouding, wat een veilig gevoel geeft en beter zicht op de baan. Zoals de meeste elektrische wagens heeft deze Polestar natuurlijk veel koppel beschikbaar en is de wagen enorm snel. Hij ligt ook erg goed op de weg en stuurt zeer vinnig ondanks zijn 2,2 ton. Keerzijde van de medaille is een ophanging die nogal aan de stugge kant is.  

Als je na een half uur “uitgespeeld” bent , kun je ook echt tot rust komen in de wagen. Hij heeft een minimalistisch maar toch luxueus interieur waarbij de fysieke knoppen tot een minimum werden herleid. Hij voelt niet zo kaal en koud aan als bijvoorbeeld de Tesla 3, wat in deze prijsklasse volgens mij zijn grote tegenhanger is. De centrale bediening van de wagen zit voornamelijk in de centrale tablet die op Android draait. De vormgeving hiervan is overzichtelijk, met eenvoudige menu’s. De navigatie via Google Maps werkt ook erg goed.

Voor het regeneratieve remmen kun je kiezen uit 3 standen (uit, zacht, hard). Ik miste wel een ecomodus voor het rijden, wat bij een bijna lege accu toch een extra geruststelling kan zijn omdat je dan net iets meer kilometers uit je batterij haalt.

De motieven en stoffen van de zetel, dashboard, en deuren lopen vlot in elkaar over en de afwerking is uitstekend. Verder is de cockpit ook mooi uitgewerkt, waarbij je als bestuurder comfortabel ingesloten zit. Dit draagt voor mij bij tot de sportieve ervaring. Het panoramisch dak met opgelicht Polestar-logo is ook een leuke toets.

________________

“Een ruime SUV die robuust op de weg staat en zeker zijn plaats verdient in het fleetaanbod”. Herman Yperman, COO over de Ford Mustang Mach-e.

Of je de iconische Mustang-badge nu terecht of onterecht vindt, de Mach-e is een krachtige wagen die veilig en robuust aanvoelt. Hij vergt ook geen handleiding: alles staat op zijn plaats en de bedieningen voelen natuurlijk aan. Je hebt ook een zee aan ruimte vanbinnen, ook achterin. Zelfs personen van meer dan twee meter vinden hun draai. 

Een eyecatcher is de grote centrale tablet waarmee je zo goed als alles bedient. De functies op het grote centrale scherm zijn eenvoudig en logisch ingedeeld. De belangrijkste rijgegevens worden dan weer gevisualiseerd op een klein schermpje boven het stuur. Naar mijn smaak is deze human-machine interface net iets te simplistisch. Je kunt weinig customizen – wat voor sommigen misschien een zegen is, maar voor mij een (kleine) tekortkoming. Ook sommige materialen zijn sub-premium, al is de algemene afwerking ok.

Er zijn drie rijprofielen: Untamed (voor explosieve acceleraties, zonder brutaal te worden), Active (de comfortstand) en Whisper (om maximaal zuinig te rijden). De laatste stand betekent overigens niet dat je er een slakkengangetje op na moet houden. Whisper staat synoniem met een “smooth riding experience” – iets wat voor mij toch de essentie van de elektrische rij-ervaring is.

Net als bij vele concurrenten kun je met deze Mustang het gebruik van de remmen sterk beperken dankzij de “one-pedal driving”-mogelijkheid. Daarbij rem je op de elektromotor zodra je het gaspedaal lost en recupereer je energie, wat het rijbereik bevordert. Ik heb overigens nooit last gehad van range anxiety. 

Hou de vinger aan de pols in mobiliteitsland

Abonneer je gratis en ontvang de Mobility Reporter meteen in jouw mailbox.

Schrijf gratis in